W ramach projektu "Ruch jest eliksirem życia seniorów" 12 maja 2015r. odbyła sie wycieczka do Wschowy, Leszna, Rydzyny i Pawłowic.{phocagallery view=category|categoryid=692|limitstart=1|limitcount=3}

WSCHOWA - jedno z nielicznych miast na polskich ziemiach zachodnich, które ma zachowane średniowieczne założenie urbanistyczne. W mieście gościli królowe Kazimierz Wielki, Jagiełło, Jagiellończyk. Najbardziej znane w dziejach Wschowy są wizyty królów saskiej dynastii Wettinów Augusta II i jego syna Augusta III. W czasach saskich w mieście odbywały się posiedzenia senatu i przyjmowano zagraniczne poselstwa. To także tutaj przez krótki czas (ok. 1651r.) mieszkał Andrzej Tymf, twórca nowej monety, nazwanej od jego nazwiska tynfem. Warto zwiedzić: Kościół przyklasztorny Zespołu Klasztornego Franciszkanów -wnętrze barokowo – rokokowe, w ołtarzy głównym „Zdjęcie z Krzyża” kopia dzieła Rubensa, portrety trumienne Górowskich, XVII-wieczny nagrobek M. Tarnowskiego. Lapidarium Rzeźby Nagrobnej stanowi otwartą ekspozycję stałą, obejmującą, obok zespołu nagrobków i kaplic z XVII-XX w., także starodrzew i bogatą szatę roślin naczyniowych Zbór poluterański pod wezwaniem Żłóbka Chrystusa (z zewnątrz). Ciekawa historia jego powstania. Zamek (z zewnątrz) – jest tu lokal gastronomiczny Plac zamkowy, Rynek z pięknym Ratuszem, zabytkowa fontanna, Kolegium Jezuickie. Kościół – w kościele odbył się ślub Króla Kazimierza Wielkiego z Księżniczką Żagańską Jadwigą.

 LESZNO bogatą historię zawdzięcza swoim dawnym właścicielom – reprezentantom rodu LESZCZYNSKICH i SUŁKOWSKICH. Byli to ludzie gospodarni, ciekawi świata, wykształceni i przede wszystkim tolerancyjni. Ostatni potomek Leszczyńskich – Stanisław był dwukrotnie królem Polski, a jego córka Maria – żoną króla Francji - Ludwika XV. Leszczyńscy i Sulkowscy pozostawili po sobie nie tylko piękne zabytki architektury, ale również wpisali się do historii jako ludzie, którzy przyczynili się do rozwoju gospodarczego w tamtych czasach. Opowiadając o Lesznie WARTO wyeksponować dwa wątki: Leszno jako miasto wielonarodowościowe i wielowyznaniowe. Leszno dzięki tolerancji właścicieli zamieszkiwali Żydzi, Bracia Czescy, Luteranie, co przyczyniło się do rozwoju gospodarczego i kulturowego. Architektura i sztuka baroku. Najcenniejsze zabytki pochodzą właśnie z tego okresu. Warto zwiedzić: Pałac Sułkowskich – tylko na zewnątrz (jest to miejsce, gdzie powstała pierwsza siedziba rodu Leszczyńskich) Dawna Synagoga – obecnie Galeria Sztuki Muzeum Okręgowego w Lesznie. W pięknej sali warto posłuchać opowieści o kulturze, obyczajach żydowskich oraz o znanych osobistościach np. Leo Baeck. W budynku znajduje się stała ekspozycja judaistyczna. Rynek – ratusz, zabytkowe kamieniczki, miejsca związane z znanymi osobistościami. Kościół św. Mikołaja – piękna barokowa świątynia z monumentalnymi nagrobkami Leszczyńskich i ciekawej historii. Kościół św. Krzyża– świątynia barokowa poluterańska, obok lapidarium rzeźby nagrobnej, nagrobki jako forma sztuki, o symbolach na płytach nagrobnych, o obyczajach związanych z pochówkiem itd. Muzeum Okręgowe – tuż obok kościoła św. Krzyża – mieści się w dawnej pastorówce. Warto wejść do środka, aby kontynuować tematykę podjętą w lapidarium, bowiem w muzeum mamy ekspozycję portretów trumiennych Braci Czeskich (jest to swoista odmiana portretu sarmackiego spotykane tylko na terenach dawnej Rzeczypospolitej – jest to sztuka baroku). Przy pięknym portrecie Marii Leszczyńskiej można poplotkować, jak do tego doszło, że właśnie ona została królową Francji, a jej ojciec Stanisław Leszczyński królem Polski i to dwukrotnie. Kościół św. Jana– wybudowany przez „Braci Czeskich”, z którymi przybył do Leszna J.A. Komeński i odegrał znaczącą rolę w dziejach naszego miasta. Po królewskim obiedzie w Lesznie pojechaliśmy do Rydzyny..

RYDZYNA– perełka baroku. Główna siedziba Lszczyńskich i Sulkowskich. Układ urbanistyczny oparty na osiach widokowych i dominantach architektonicznych. Warto zwiedzić: Zamek z salami paradnymi: posągową, czterech pór roku, morską, myśliwską, rycerską i balową. Został on zbudowany pod koniec XVII wieku przez Włocha Józefa Szymona Bellottiego i Pompeo Ferrariego. Wspaniałe sztukaterie i freski były dziełami najwybitniejszych włoskich artystów. Pierwszy założyciel, król Stanisław Leszczyński po utracie korony udał się na emigrację. Po latach zasłynąl jako książę Lotaryngii a jego córka, Maria była królową Francji, żoną Ludwika XVIII. Nowi właściciele, Sulkowscy w XVIII wieku przebudowali zamek dając mu rokokowy wystrój elewacji. Józef Sulkowski był adiutantem Napoleona i poległ w Kairze. Nazwisko jego kuzyna, Antoniego Pawła, IV Ordynata w Rydzynie można znaleźć na Łuku Triumfalnym w Paryżu. Ostatni z książąt Sułkowskich zmarł bezpotomnie w 1924 roku. Na zamkowe kolekcje składają się między innymi komplety mebli, zabytkowe ryciny, pamiątki po Sułkowskich, np. trofea łowieckie. W 1994r. zamek otrzymał prestiżowe wyróżnienie międzynarodowej organizacji EUROPA NOSTRA w uznaniu doskonałości restauracji wspaniałego, barokowego zamku. Na uwagę zasługują także: Rynek, kamieniczki, figura Św. Tójcy.

PAWŁOWICE - /Wikipedia/Pałac Mielżyńskich w Pawłowicach koło Leszna to jedna z kilku najokazalszych i swego czasu najbardziej luksusowych wielkopolskich rezydencji szlacheckich. W rękach Mielżyńskich, herbu Nowina majątek ten pozostawał od końca XVII w. do 1939 r. Fundatorem pałacu, wzniesionegow stylu klasycyzującego barokuna przełomie lat 70. i 80. XVIII. był pisarz wielki koronny Maksymilian Mielżyński (1738-1799), o którym mówiono, że jest najbogatszym człowiekiem w Wielkopolsce. Do najwspanialszych pomieszczeń pałacu należywielka Sala Kolumnowa, wykorzystywana obecnie jako sala konferencyjna. Wśród wielu znamienitych członków rodu Mielżyńskich, związanych z Pawłowicami, warto wspomnieć o generale Stanisławie Kostce Mielżyńskim, który w 1806 r. na wezwanie Napoleona własnym sumptem wystawił pułk piechoty, w 1807 r. zdobył z nim Tczew i Gdańsk, w 1809 r. bronił Torunia przed Austriakami, w 1812 r. doszedł z Wielką Armią do Moskwy, a w 1813 dzielnie bronił Gdańska przed Rosjanami. Godnym spadkobiercą wielkich tradycji rodu był jego ostatni męski potomek - hrabia Feliks Mielżyński, żołnierz gen. Stanisława Maczka, który po wojnie przebywał na emigracji w Stanach Zjednoczonych, lecz zgodnie ze swoją ostatnią wolą został pochowany w krypcie kościoła w Pawłowicach, obok wielu znamienitych przodków. Od 1945 r. pałac należy do Zootechnicznego Zakładu Doświadczalnego, będącego filią Instytutu Zootechniki w Krakowie, pełni również funkcję ośrodka konferencyjno-hotelowego.

D. Miczulska i K. Łomonowicz
zdjęcia: Z. Siebert i B. Lemiesz